سرکوب انقلابیون ره آورد رئیس شورای نظامی سودان از نشست مکه

این شورا که تحت نفوذ و سلطه عربستان و امارات قرار دارد و دولت دست نشانده آن ها محسوب می شود از اجرای توافقی که پیش از این با مخالفان کرده بود امتناع و با دستوری که از عربستان دریافت کرد به سیاست سرکوب روی آورد.
به نظر می رسد بین امتناع این شورا از توافق قبلی با مخالفان و حضور عبد الفتاح البرهان رئیس شورا در نشست اخیر مکه ارتباط معناداری وجود دارد و در حالیکه طبق توافق قبلی قرار بود شورای نظامی منحل و اختیارات آن به دولت انتقالی واگذار شود که در فضای آرام زمینه برگزاری انتخابات را ظرف سه سال آینده فراهم کند اما وی نه تنها در قامت رهبر سودان در این نشست حضور یافت بلکه بعد از پایان نشست زیر توافق های قبلی با مخالفان زد و خواستار برگزاری انتخابات ظرف 9 ماه آینده شد و این بدین مفهوم است که شورای نظامی تا برگزاری انتخابات قدرت را در اختیار خواهد داشت وانتخاباتاتی را برگزار خواهد کرد که نتیجه آن از قبل معلوم خواهد بود.
از این رو بلافاصله بعد از اینکه شورای نظامی حاکم از برگزاری به اصطلاح انتخابات ظرف 9 ماه آینده خبر داد مخالفان بار دیگر به تحصن و اعتراض دست زدند و با مقاومت مدنی خواستارانحلال شورای نظامی حاکم شدند. اما توسل شورای نظامی به سلاح و سرکوب معترضان این نگرانی را ایجاد کرده است که انقلاب نیمه تمام سودان از حالت مسالمت آمیز خارج شود . البته این احتمال وجود دارد که شورای نظامی به عمد به خشونت و سلاح دست زده تا انقلابیون را به سمت خشونت بکشاند تا بتواند بهانه و توجیه لازم را برای سرکوب داشته باشد.
البته این احتمال هم وجود دارد که تصمیم به سرکوب معترضان و انقلابیون از شرایط بحرانی حاکم بر عربستان و امارات ناشی شده باشد که وضعیت بحرانی خود را به نوعی به شورای نظامی حاکم منتقل کرده اند. این استرس از شکست برنامه هايی ناشی می شود که عربستان و امارات با اتکاء به دیگر اعضای گروه بی شامل نتانیاهو و بولتون در آن مشارکت کرده بودند اما اکنون می بینند هم نتانیاهو و هم جناح افراطی تر دولت ترامپ به رهبری بولتون و پمپئو در زیر مشکلات و انتقادهای گسترده داخلی غرق شده اند و برنامه های بلندپروازانه آنها از جمله طرح موسوم به معامله قرن یکی پس از دیگری به شکست می انجامد و در نتیجه بن سلمان و بن زاید پشت خود را خالی می بینند و بیش از هر زمان دیگر خود را تنها احساس می کنند.
از این دید می توان گفت عربستان و امارات نه تنها در یمن بلکه در باتلاق سودان و لیبی نیز گیرافتاده اند و هرچه غلت می خورند بیشتر فرو می روند.
------------------------
احمد کاظم زاده