به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما مرکز آبادان؛ مرکز سعدیشناسی ایران از سال ۱۳۸۱ روز اول اردیبهشت ماه را روز سعدی اعلام نمود و در اول اردیبهشت ۱۳۸۹ و در اجلاس شاعران جهان در شیراز، نخستین روز اردیبهشت ماه از سوی نهادهای فرهنگی داخلی و خارجی به عنوان روز سعدی نامگذاری شد.
او در خانوادهای به دنیا آمد که همگی از علمای دینی بودهاند:
مرا معلم عشق تو شاعری آموخت همه قبیله من عالمان دین بودند
شیخ اجل سعدی شیرازی از بزرگترین سرایندگان و گویندگان ادب فارسی و ایرانی است. او در سال ۶۰۶ هجری شمسی در شهر شیراز دیده به جهان گشود و بوستان و گلستان، این دو اثر بزرگ را پدید آورد.
سعدی با قرآن کریم انس و الفت خاصی داشته و در موارد زیادی از کلام آسمانی در تأیید، تأکید و تبیین مقاصد خود بهره برد.
بهرهگیری از تلمیحهای ادبی و اشارههای مستقیم و غیر مستقیم به آیات و مفاهیم قرآنی از ویژگیهای سخن سعدی است؛ در واقع توجه وی به آیات قرآن، بهرهگیری از نوعی حکمت شرعی و نبوی است.
سعدی پژوهان و سعدی شناسان معتقدند سعدی به سبب بهره گیری از قرآن توانسته کلامی شیوا و نافذ داشته باشد.
سعدی به سبب قرار دادن مفاهیم قرانی در اشعارش توانسته نوعی غزل با مفاهیم انسانی و اخلاق را بسراید.
استفاده بسیار زیاد و شایسته از آیات و روایات قرآنی و مفاهیم آن از دیگر ویژگیهای آثار سعدی شیرین سخن است.
در ادب فارسی کمتر شاعری را میتوان پیدا کرد که در اشعارش به اندازه سعدی از قرآن و روایات تاثیر گرفته باشد.
شیخ اجل از همان ابتدای بوستان و گلستان و غزلیات، تسلط بی نظیر خود را به کلام الله و احادیث نشان میدهد.