تمام تهدیدات فرهنگی با رفع شلختگی مدیریتی و رویکرد قرارگاهی قابل حل است

به گزارش خبرگزاری صدا وسیما؛ حجت‌الاسلام عبدالحسین خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، امروز در آیین گرامیداشت چهلمین سال تأسیس شورای فرهنگ عمومی کشور، با تأکید بر لزوم تحول در نحوه اداره امور، اعلام کرد که تمام تهدیدات فرهنگی و اجتماعی کشور قابل حل هستند، مشروط بر اینکه مدیریت از حالت «کارتابلی» خارج و به رویکردی «میدانی و مسئله‌محور» تبدیل شود و از «رویکرد قرارگاهی» استفاده گردد.

وی با اشاره به اینکه شورای فرهنگ عمومی نتیجه یکی از مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی است و ارتباط ستادی با نهادهای فرهنگی را برقرار می‌کند، به تشریح ظرفیت‌های بزرگ فرهنگ عمومی ایران پرداخت.

خسروپناه، فرهنگ ایثار و شهادت، فرهنگ نیکوکاری، عفت، حیا و غیرت را از نمونه‌های برجسته این فرهنگ ارزشمند دانست.

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی همچنین به غنای فرهنگ معرفت و حکمت در ایران اشاره کرد و اندیشمندانی چون فارابی، ابن‌سینا و سهروردی را مفاخر جهانی این جریان علمی دانست.

به گفته وی، فرهنگ خانواده‌ محوری، روحیه مقاومت در عرصه‌های دفاعی، ورزشی و علمی و همچنین باور به «ما می‌توانیم» که منجر به پیشرفت‌های علمی با وجود تحریم‌ها شده، از دیگر میراث‌های گرانبهای ملت است.

خسروپناه همچنین تأکید کرد که ایران با ۲۹۹ نوع صنایع دستی ثبت‌شده، در عرصه هنر دستی بی‌نظیر است و هنر ایرانی ریشه در حکمت و معنویت دارد.

با این حال، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی هشدار داد که در کنار این ظرفیت‌ها، کشور با تهدیداتی نظیر بی‌تفاوتی به سبک زندگی، سالمندی، کاهش جمعیت، و خطر جدی «شلختگی مدیریتی» روبروست.

وی مدیرانی را که جسارت تصمیم‌گیری ندارند و تنها به امضا و پاراف اکتفا می‌کنند، دچار نوعی بی‌حوصلگی مدیریتی خواند.

خسروپناه مشکل اصلی را کمبود بودجه ندانست، بلکه کمبود «دانش و مهارت کار قرارگاهی» را عامل اصلی دانست. وی تأکید کرد که حل مشکلات نیازمند رصد دقیق، اولویت‌شناسی و به‌کارگیری تمام ظرفیت‌ها در خدمت حل مسئله است. وی افزود، اگر با رویکرد قرارگاهی و با حضور و مشارکت مردم عمل کنیم، تهدیدات کاهش خواهد یافت و ایده محله‌محوری نیز می‌تواند با بهره‌گیری از سرمایه اجتماعی عظیم کشور، بسیاری از مشکلات را حل کند.

او در پایان سخنان خود بار دیگر تصریح کرد: «تمام تهدیدات فرهنگی و اجتماعی با رفع شلختگی مدیریتی و با اتخاذ رویکرد قرارگاهی قابل حل است. هر زمان مدیریت کشور از حالت کارتابلی خارج شود و به‌ صورت میدانی و مسئله‌محور عمل کند، می‌توان شاهد حل بسیاری از مسائل فرهنگی کشور بود.»